Kolejny przepis o włoskim rodowodzie, będący wariacją
przepisu prezentowanego w jednym
z odcinków przez Dwóch Łakomych Włochów jako
przykład cucina bianca. Po raz kolejny
z prostych składników powstaje wspaniałe
danie.
Składniki:
½ główki kapusty,
8 dużych ziemniaków,
ser żółty* (najlepiej taleggio lub gruyère),
masło (ilość wedle uznania),
liść laurowy,
sól i pieprz.
Połowę główki kapusty należy przeciąć uzyskując dwie
ćwiartki i następnie wyciąć głąb. Kapustę poszatkować na niewielkie kawałki o
bokach długości około 2/3 cm i wrzucić na gotujący się lekko osolony wrzątek
wraz z liściem laurowym. Polska kapusta jest twardsza od kapusty włoskiej, a jako że
także jedna zwykła kapusta drugiej zwykłej kapuście nierówna, czas gotowania
można podać tylko w przybliżeniu – powiedzmy 10 minut. Najważniejsze, że
kapusta musi całkowicie zmięknąć, bo dalsze pieczenie już nie pomoże. Ugotowaną
miękką kapustę należy odcedzić i osuszyć, najlepiej na durszlaku.
Kiedy kapusta się gotuje można już przygotowywać ziemniaki,
krojąc je na plastry 2-3 mm grubości i ostrożnie umieszczając w osolonym
wrzątku gdzie powinny się gotować na średnim ogniu jakieś 2-3 minuty. W
przeciwieństwie do kapusty, ziemaniki nie muszą być całkowicie miękkie.
W nasmarowanym masłem naczyniu żaroodpornym umieszcza się
kolejno warstwy ugotowanych ziemniaków i ugotowanej kapusty – posypując je
wedle uznania pieprzem i ewentualnie solą - aż do wyczerpania składników.
*Każda warstwa może być dodatkowo wzbogacona kawałkami masła
i startego sera, choć można z tego zrezygnować, mając w pamięci niebezpiecznie
rosnącą liczbę kcal.
Na wierzchu natomiast powinna znaleźć się warstwa sera już
bezapelacyjnie. Zapiekanka powinna spędzić około 30 minut w piecu nagrzanym do temperatury 200 stopni, wtedy po wyjęciu wygląd tak:
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz